Ramazan ayı boyunca nefis ve şeytan birlik olup Ramazan'ın başında, (zorluk verecek bir aya girildiği yolunda) vesveseler fısıldamaya başlarlar. Şeytanın bu vesvesesine cevabımızı kendi içimizde hemen vermeli, baştan ümidini kestirerek demeliyiz ki:

Ey nefis, ey şeytan! Rabbimiz, sene boyunca serbest bıraktığı bizleri bir aylık oruç ibadetiyle mükellef kılmış, hem sıhhatimizi kazanmamız, hem de sahip olduğumuz nimetlerin farkına varmamız için günahlarımızın affına sebep olacak bir irade imtihanına bizleri tabi tutmuştur. Bu irade imtihanında oruçlarını tutanlar çok şey kazanırlar, hiçbir şey kaybetmezler. Tutmayanlar ise hiçbir şey kazanmaz, ama (ahiretleri adına) çok şey kaybederler, ömür boyu bu ihmallerinin pişmanlık ve utancını yaşarlar. Mutlu Ramazanlar dileğimle.

''ilim ilim bilmektir
ilim kendin bilmektir
sen kendini bilmezsin
ya nice okumaktır

okumaktan murat ne
kişi hak'kı bilmektir
çün okudun bilmezsin
ha bir kuru ekmektir

okudum bildim deme
çok taat kıldım deme
eğer hak bilmez isen
abes yere gelmektir

dört kitabın mânâsı
bellidir bir elifte
sen elifi bilmezsin
bu nice okumaktır

yiğirmi dokuz hece
okursun uçtan uca
sen elif dersin hoca
mânâsı ne demektir

yunus emre der hoca
gerekse bin var hacca
hepisinden iyice
bir gönüle girmektir''

Bazen sıkıcı, bazen neşeli, bazen pazarlamacı, bazen kültür abidesi, belkide hiçbirisi. Uzun soluklu olmasını beklemedim hele okunmasını ve yorumlanmasını hiç öngörmediğim şahsen beğendiğim haberleri paylaşarak vakit doldurduğum, bazen heveslenerek insanlara birşeyler anlatmaya çalıştığım, bazense yorumlarımı paylaşmaktan çekindiğim de kolaycılığa kaçıp alıntıladığım bir blog sayfamın varlığı beni ne mutlu nede mutsuz edecek bir konumdan ileriye gidemedi. İnsan yazdıkça içinden geçenleri yada düşündüklerini söyledikçe rahatlar felsefesinin neresindeyim onuda pek kestiremedim. Bir bloga sahip olmanın psikolojik olarak insana bir yardımı olduğunu söyleyemem. Vaktimi iyi değerlendirdiğim hissine sebep vermesi ise biraz rahatlatıcı.

En sevdiğim kısım Feedjit! Kim? Nereden? Nasıl blogun yolunu bulmuş!
Genellikle ziyaretçilerin yolları bir bir arama motorundan enterasan konuları aratarak gelmişler. Bu arama motorlarından en tercih edileni herkesin bildiği gibi Google hemde yeni önerici özelliği ile.

Ancak bu yazıların hepsine bir şekilde ulaşılırken çok mu kötü içerikle karşılaşıldığından bilemiyorum yoksa Bloggerın ''blogadı.blogspot.com'' uygulamasındandır bilinmez insanlar burada paylaşılanları ''http://www.siteadi.com'' gibi bir siteden okuyor bilgileniyor gibi hissedemiyor. Tabi bunu bir genelleme yaparak söylemek doğru olamaz. Bunu hakkı ile yapabilmiş bloglarda mevcut. Başaran bloglarda şu dikkatimi çekti, istikrar, konu bütünlüğü, çaba ve iyi niyet, yorumlara hızlı ve nazik cevaplar,... Bununla beraber tabiki Google işbirlikleri (mecburen de diyebiliriz). Tanıtım amaçlı sitelere üyelikler, arkadaşlıkların kurulabilmesi için ziyaretçilerinde sitelerinin ziyaret edilmesi hatta yazılarına yorumlar,... Liste çok uzayabilir. Birçok sebep ve uygulama sayılabilir. Ve sonuç sevindirici olabilir.

Tabi ne beklendiği ilede alakalı bir durum söz konusu büyük meblalarda para kazanmak için yapılabilecek bir işten ziyade keyfen yapılması ile daha başarılı olunabileceğini düşünüyorum. Zira blog ve para ilişkisinden çıkan sonuçla zengin olmak imkansız. Bazı yatırımlar yaparak, stratejik bir büyüme, disiplin, kalite, farklı ürün yelpazaesi,... yakalanarak şuanda ülkemizde gelişmekte olan e-ticaret sitelerinden olmakta pek basit olmadığı gibi yapılamayacak bir işte değil. Bunun en büyük örneklerinden birisi de Hepsiburada.com ve hikayelerini izleyebilirsiniz.


Kaynak

Hepsini izlermisiniz bilemem ama en azından başlangıç kısmını dinlemenizi öneririm. Bazen herkesin sizi deli gibi görmesine rağmen inandığınız uğruna çalışmanın gereğini kısaca kanıtlayan bir durum.





İnsan inandığı uğurda gerekirse ölebilmeli. Taraftarın yaptığı ''Ölmeye Ölmeye geldik...''' tezahuratlar gibi değil elbet ancak güvendiği ve inandığı uğurda çaba sarfedebilmeli aynen Martin Kippenberger’in eserinde olduğu gibi birçoğuna göre yanlış yorumlanabilecek bir eser olmasına karşın sanatçı bunu yapmaktan kaçmadı. Çaba sarf etti ve istediği bir eseri gerçekleştirdi. Bunun yanında eserlerimiz yaptığımız işlerle olabileceği gibi hobilermizlede gerçekleşebilir. İşimizin farklılığı yapabileceğimiz olası eserlerin önünde bir set olamaz. Olmamalıdır. Eserlerden derken hertürlü eseri düşünebiliriz. Dünkü Cemal Şakar : 'Öykü plastik bir uğraştır' yazımda Cemal Şakar'ın kendi eserleri (Öyküleri) hakkındaki görüşlerinden bir alıntı ile noktalayayım;

''Öykü yazmayı her zaman eylemlerimden bir eylem, amellerimden bir amel olarak gördüm. Yani bana ait bir çaba.''

Öykücü Cemal Şakar "hayata, insana dair kimi gölgelerin düştüğü bir perde" olarak yorumladığı yeni kitabı "Hayalperdesi" (Selis Kitaplar) ile farklı bir kapı araladı.

Taslaklarda hazır bulundurduğum bir gün hakkında bir kaç kelam ederek en azından bir kişiye 'O'nun yazdıklarına karşı bir merak uyandırarak O'na ulaşmasını sağlamalıyım' diye düşündüğüm saygıdeğer öykü yazarı Cemal Şakar'ın Zaman Gazetesi'nde yer alan bir röportaj ile en azından belli başlı bilgileri sizinle paylaşmak istedim. Cemal Şakar hakkında söylenebileceklerin ağırlığı ve derinliği, beni alıntı yapmaya itti. Musa İğrek'in Cemal Şakar ile yaptığı röportaj;

Beş yıl sonra yayımladığı bu beşinci kitabında öykü türünün fazlaca yüceltildiğine dair ironik göndermelerin yanında, derin bir arayış içinde olan kahramanlar, parçalanmış hayatlar göze takılıyor. "Esenlik Zamanları" adlı eseriyle Türkiye Yazarlar Birliği 1999 Yılı Öykü Ödülü'nü kazanan Şakar, çalışmalarını Balıkesir'de sürdürüyor. İnternette yayımlanan edebiyat dergisi Edebistan'ın öykü editörlüğünü de yürüten Cemal Şakar ile son kitabı "Hayalperdesi"ni konuştuk.

'Anlatabilmeliydim' adlı öykünüz, "Başlığı attıktan sonra neyi nasıl yazacağını düşündü uzun uzun..." diye başlıyor. Kitaba ad olan 'Hayalperdesi' de uzun uzun düşünülmüş gibi. Zira kitapta böyle bir öykü yok...

Tercih edişimin öncelikli sebebi, kelimenin oldukça geniş bir anlam alanına ve elbette buna bağlı olarak zengin çağrışımlara sahip olması. Tasavvuftan gölge oyununa kadar uzanan geniş bir yelpaze... Ancak niye böyle bir başlık seçtiğime dair 'sır'rın bende saklı kalmasını tercih ederim. Öykülerimi açıklamak, onları yazdıran muharrik gücü faş etmek istemem. Zira öykülerin bendeki karşılıklarını açıklamanın, okurun muhayyilesindeki muhtemel zenginlikleri daraltmak, öldürmek anlamına gelmesinden korkarım. İsterseniz şu kadarını sizinle paylaşmış olayım: Şu an elinizde tuttuğunuz kitap da bir hayal perdesidir; hayata, insana dair kimi gölgelerin düştüğü bir perde.

Öykü kahramanlarınızın pek çoğunda derin bir arayış, parçalanma, kendilerine dönük bir ironi söz konusu. Peki, siz nerede duruyorsunuz öykü kişilerinizi yazarken, hangi mesafeden bakıyorsunuz onlara?

Doğrusunu isterseniz oldukça netameli bir konu. 'Onlar benim' desem, kahramanların hayalî kişiliklerine haksızlık etmiş olacağım; 'hayır benimle bir ilgisi yok' desem, kendime ihanet etmiş olacağım. Bu konuda gözettiğim bir ilke var: Yazdığım her nasıl biri olursa olsun ya da hangi konu olursa olsun, mutlaka bende karşılıkları olsun isterim. Yüreğime, beynime değen; bana acı, hüzün ya da sevinç gibi haller yaşatan; bu dünyada ve ahirette hesabı verilebilir tipler, konular olması temennimdir.

Rasim Özdenören "Cemal Şakar yer yer metinlerle oynamaktan hoşlanıyor." diyor. Kitapta da böyle bir oyun dikkat çekiyor. Bu türden biçim ve teknik arayışları tehlikeli olmuyor mu?

Elbette tehlikeli. Ama riski göze almadan da yeni bir şeyler yapabilmek zor. Öykü plastik bir uğraştır. Bir sözü, bir hâli en güzel biçimiyle söylemek, anlatmak zorundayız. Bu zorunluluk beraberinde bir risk de taşıyor. Dümdüz bir çizgiyi uzatıp durmanın bir anlamı yok; onu yukarıya doğru taşımalıyız. Bazen düşmek de var. Zaten insan bazen düşen, düşünce tövbeyle ayağa kalkan biri değil midir?

Yol, yolcu, nokta, kapı, eşik gibi tasavvufi imgeler, geleneksel motiflere göndermeler, öykülerinizde sık sık göze çarpıyor.

Kelimeler de kanlı, canlıdırlar. Onlar da doğarlar ve vekalet ettikleri 'şey' hayattan çekilince ölürler. Biz dille düşünürüz. Kelimeler, binlerce yıllık hatıralarıyla birlikte muhayyilemizde uçuşurlar. Ve onları hep delalet ettikleri şeylerle birlikte yan yana dizeriz; ancak böylelikle imge olurlar zaten. Bizden öncekilerle başka türlü temas kurmamızın; dahası onlardan tevarüs ettiklerimizi, bizden sonrakilere emanet etmemizin başkaca yolu yok gibi geliyor bana.

Küp'te "Yıllardır öykü yazıyordu. Her yazdığı öyküden sonra, Yunus'un: "Yerden göğe küp dizseler birbirine berkitseler..." dizelerini anımsıyordu; küplerin üzerine bir tane daha koyduğunu varsayıyordu; ama yükseltmeye çalıştığı bu binanın altından bir tuğla çekildiğinde geriye sadece bir gümbürtü mü kalacaktı; tedirgin oluyordu; kartondan evler yapmak ya da kumdan kaleler..." diye bir cümle geçiyor. Aynı kaygıları siz de yaşıyor musunuz?

Hem de çok yoğun olarak yaşıyorum. Buradaki kuşku ya da güvensizlik sadece yazdığım öykülere yönelik değil, türün kendine yönelik temel bir kuşku benimkisi. Neyi, ne kadar anlatabiliyoruz? Bir de şu var: Öykü yazıyoruz, bunun gerekçesi nedir?

Yine aynı öyküde "Belki de iyi güzel bir yaşam, yapıttan, kurgudan, kurulandan..." cümlesi yarım kalıyor. Bunu nasıl tamamlıyor Cemal Şakar?

Tabii ki 'güzeldir', 'evlâdır' gibi bir kelimeyle tamamlamak isterim. Biz yaşadıklarımızın, reddettiklerimizin zerrece karşılıklarının gösterileceğine inanıyoruz. Yazdıklarımız da bundan uzak değil. Bu anlamda yaşadıklarımla yazdıklarım arasında bir tenasüp olsun isterim.

Anlatabilmeliyim'de öykü türünün fazlaca yüceltildiğine dair ironik bir gönderme, biraz şikâyetçi bir hal seziliyor. Buna ne diyeceksiniz?

Bu soruya verilebilecek bir cevap söyleşinin hacmini aşar. Yüksek, ulvî, seçkinci sanat anlayışına dair denemeler yazdım. Öykü yazmayı her zaman eylemlerimden bir eylem, amellerimden bir amel olarak gördüm. Yani bana ait bir çaba. İnsana ait çabalar bizatihî yüksek, yüce olamaz. İnsanın ortaya koyabilecekleri, Kur'an-ı Kerim'de zikredilen ona ait sıfatlarından ârî değildir.

Bu güzel Röportajın ardından Cemal Şakar'ı hakkında daha çok şey bilmek isteyenler için kısa kısa bilgiler;

Cemal Şakar'ın Hayatı:

Cemal Şakar, öykü yazarı. 2 Şubat 1962, Kocapınar köyü / Gönen / Balıkesir doğumlu. Karesi İlkokulu (1973), Atatürk Ortaokulu (1976), Muharrem Hasbi Lisesi (1979) ve Gazi Üniversitesi İşletme Fakültesi (1983) mezunu. “Bir Yıldız Kayar Bir İnsan Ölürmüş” başlıklı ilk öyküsü 1982 yılında Aylık Dergi’de çıkmıştı. Bir grup arkadaşıyla birlikte Kayıtlar dergisinin yayınına katkıda bulundu. Esenlik Zamanları adlı eseriyle Türkiye Yazarlar Birliği 1999 Yılı Öykü Ödülünü kazandı.

Öyküleri;

Aylık Dergi, Yönelişler, Mavera, Yedi İklim ve Kayıtlar’da yayımlandı.
Türkiye Yazarlar Birliği’nce 1999 yılı öykücüsü seçilen Cemal Şakar, hâlen öykü ve denemelerini Hece dergisinde yayımlamaktadır.

Öykü Kitapları:
Gidenler Gidenler (Yedi İklim, İstanbul 1990)
10 öyküsü:
Gidenler Gidenler;
Bir Savaştan Slaytlar;
Ora Özlemleri;
Ölü Zaman;
Bildik Düşbozumları;
Nostalji; Ören-84;
Dağılan Şeyler;
Yapıştırmalar;
İnşirah

Yol Düşleri (YediGeceKitapları, İstanbul 1996)
18 öyküsü:
;Gidenler Gidenler
Bir Savaştan Slaytlar;
Ora Özlemleri;
Ölü Zaman;
Bildik Düşbozumları;
Nostalji;
Ören;
Dağılan Şeyler;
Yapıştırmalar;
İnşirah;
Ses: Sır;
Sırdaş;
Bir Masal;
Terci’hane;
Yolculuk;
Eviçi;
Ayna;
Ses

Esenlik Zamanları (YediGeceKitapları, İstanbul 1999)
11 öyküsü:
Dört Güzel Şey;
Atlas;
Eşik;
Rüya;
İzlek;
Sergerdan;
Saat Henüz Üç;
Birkaç Kırık Görüntü;
Şar;
Irmak;
Saatli Maarif Takvimi

Pencere (Hece, Ankara 2003)
9 öyküsü:
Pencere: Giriş;
Yöneliş;
Denizin Sonsuz Maviliği;
Biz Birbirimizi İçimizde Taşırız;
Suskunluktaki Hayret Verici Aydınlık;
Ve Diğerleri: Öykünmek;
Otacı;
Dilemma;
İstitrad

Hayalperdesi (Selis, İstanbul 2008, 12)
Öyküleri:
Ateşböceği; A/B;
Uzak Kara Derin Bir Ayrılık;
Mevlid;
İhtilaç;
Anlatabilmeliydim;
Bağdat Kudüs Kabil;
Küp;
Çığlık;
Koza;
Masmavi Bir Gök;
Güneşe Yürümek

Cemal Şakar'ı kelimelere ısğdırmaya çalışmak imkansız ancak bunu deneyenlerin söyledikleri:

Cemal Şakar ve Öykü Kitabı ''Pencere'' hakkında Ömer Lekesiz'in söyledikleri;

Cemal Şakar, “Pencere” öyküsündeki hepi topu üç kişilik öykü kadrosuna, sinematografinin öyküye ağan imkanlarını da yerli yerinde kullanarak, hüzün, vefa duygusu, aramak, bulunmak, yalnızlık, yitirmişlik, yorulmuşluk vb. kavramlar eşliğinde, benimsenilir, etkilenilir, paylaşılır bir “canlı hayatı” temsil ettirmiştir. Kurgu sağlamlığına azami özeni göstermiş, sinema kuramında önemli karşılıklar yüklenen “Pencere” kavramını öyküsüne ad olarak vermesi, bölümlerdeki parantez içi özet belirlemeleri oluşturan sözcükler de dahil kullandığı hemen her sözcüğü dikkatle seçmiştir. Öykü zamanıyla, öyküleme zamanı hemen hemen aynıdır; “70’li yıllara ait otomobil” belirlemesine göre her iki zaman da içinde yaladığımız günlere denk düşmektedir. Öykülerini oldum olası tertemiz bir Türkçe ile yazan, Cemal Şakar, “Pencere” öyküsünde de aynı tutumunu sürdürmüştür. “Pencere” öyküsü, yazarının, içeriğin suskuyla belirlendiği cümleler dizisinde, “Söylenmemiş sözler uçuşur güneşin aydınlığında.” cümlesiyle apaçık olanı açıklamaya, “Nasıl verilecekse!” sorusuyla da zeka gösterisine kalkışması dışında neredeyse kusursuz bir öyküdür. Ömer Lekesiz

Necip Tosun'un sözleri ile Cemal Şakar;

“Şakar öykülerinde, çocukluktan başlayarak bir insanın hakikate ulaşma serüvenini anlatır. Hep sorularla, yanılgılarla, ödeşmelerle geçen bir hayatın derin, çarpıcı yansımalarını... Bu öykülerde kahramanımız değişmek ister ama bulunduğu yerde değişemeyeceğini bildiği için uzun yolculuklara çıkar. (…) öyküleri tasavvuftaki seyri suluk’a benzetmek mümkündür. Cemal Şakar’ın öykü serüveninde hemen hemen aynı temayı (yol ve yolculuk) ve aynı kahramanı işlemesi bir handikap gibi gözükse, çoğaltmacılık riskini bünyesinde barındırsa da Şakar’ın usta işi yaklaşımlarıyla bu risk bir verime dönüşmüştür. O bu temaları derinleştirerek, dairelendirerek şaşırtıcı bir bütünlüğe ulaştırtmayı başarmıştır.”

KAYNAKLAR:

AHMED NEDİM'in Cemal Şakar ile 04.04.08 tarihinde yaptığı röportaj

Alıntıyı höşgöreceklerine inandığım Musa İğrek'in Zaman gazetisinde Cemal Şakar ile yapmış olduğu Ropörtaj

Resim Kaynağı

Burda...

Devamını oku

D&R'da gezerken gözüme ilişen bir kitap. Bir yabancının gözünden Mevlana ve Mevlana Felsefesini öğrenme/analiz etme/değerlendirme adına aldığım Hanri Benazus'un Bizim Kitaplar Yayınevinden çıkardığı kitabını sizlerede önermek istedim. İlgisi olanların merakla okuyabileceğini düşünüyorum.

Mevlana, insan düşüncesine yepyeni mesajlar veren, gerek İslam, gerek batı
düşünürlerinin fikir sistemlerini, inanç akidelerini ruh, akıl ve sevgi üçgeni
içinde sunan, insanlığa ahlak, din, ilim ve akıl ve sevgi üçgeni içinde sunan,
insanlığa ahlak, din ilim ve akıl yolunda heyecan katarak yeni ufuklar açan
müstesna yüce bir varlık, ilahi bir ışık, manevi bir güneştir. O, sahip olduğu
ayrıcalıklı inanç ve düşünce yapısıyla gönülleri coşturmuş, bir pir, bir yol
gösterici olan insan aklını içindeki insancıl duyguları ile adeta yıkanmış, akıl
ve gönülleri her türlü olumsuzluklardan, kötülüklerden, art düşüncelerden,
kirden, ikilikten kurtararak temizlenmiştir.

İBB Destek Hizmetleri Daire Başkanlığı Gençlik ve Spor Müdürlüğü’ne bağlı olarak faaliyet gösteren Gençlik Meclisi, düzenlediği Graffiti Festivali ile yaza veda ediyor. Festival, 24 Ağustos Pazar günü saat 10:00’da Eski Galata ( Fatih ) Köprüsü’nde.

Müzik ve graffiti çizimleriyle başlayacak olan festival, Paintball, BMX ve Skate gösterileri, Tuning Car Show ve en güzel graffiti yarışmaları ile devam edecek. İstanbul Attack, Emre Baransel, Alaturka Mavzer, Mihenk Taşı, Dapoet, Merdiven Cru, Walek ve DJ. Sonat şarkıları ve performansları ile katılımcılara festival adına yakışır şölen tadında bir gece yaşatacaklar.

Graffiti Nedir?

Duvarlara yapılan resimle karışık yazı sanatıdır. Günümüzde çok gelişmiş bir seviyededir, kendi ticari sektörü, giyim, yaşam tarzı ve literatürü vardır.

Etkinlik Programı

10.00 - Kapı Açılış
( Katılımcıların ve davetli kişilerin kontrol altında içeri alınması )
10.30 - Müzik ve Graffiti Çizimlerinin Başlaması
( Gün başlangıcında DJ eşliğinde katılımcıların ve davetlilerin kulağını boş bırakmadan graffiti çizimlerine başlanması )
*PAINTBALL
( Gün boyu ödüllü paintball aktiviteleri )
*BMX ve SKATE Gösterileri
( BMX ve SKATE ustalarının kendilerine özel olarak hazırlanmış rampalarda hünerlerini sergilemesi )
*Tuning Car Show
( Modifiyeli araba sergisi )
15.00 - En Güzel Graffiti Yapma Yarışması
20.30 – Konser
22.00 - Gecenin Finali

Daha detaylı bilgi için www.ibb.gov.tr Devamını oku