2008'i bir veda ile kapatmak benim için çok zor. Vedanın geri dönüşü varmıdır ki? - Benimkilerinde olamaz. Diyebilmek bile içimi burkuyor. (Güçlü görünmeği bile başaramıyorum) Üzüntü ve kasvet dolu yüreğim, normal olsa nasıl yazarım ki? Acı beslemez mi birçok duygumuzu? Ve o acı değilmidir bize ders üstüne ders vererek eğiten, öğreten. Öğretmen gibidir bazen acı hele birde içinde veda varsa. Sana elveda diyerek veda edebileceğimi aklımın ucundan bile geçiremezdim. Şimdi ise gözlerim dolu dolu oluyor her aklıma geldiğinde, severek ayrılmak bu olsa gerek. Ayrılığı kabullenmek mantıksallıklara sıkışarak. Mantık, ben senden neler çektim. Beni hep acıya sürükledin ama hiç böylesine kanamamıştı bu yürek, bu akıl hiç bu kadar süspansiyonu bozuk araba gibi her çukurda darbeye bağlı etkiyi bu kadar hissetirmemişti, ve gözlerim hiç bu kadar tepki dolu olmamıştı. Ayrılık diyemiyorum buna bir veda olabilir ancak, sanki geri dönüşü varmış gibi bir kelime hissiyatında dolayı ''VEDA''. Ben senden hiç ayrılamam ki! Yüreğim seninle ama...

Burda...